Rolmo's Roots Rock #11 Festival GC Tentakel Zonhoven - 25-03-2023 reporter & photo credits: Rootsville info organisatie: Rolmo's Roots Rock © Rootsville 2013

De lente komt er aan en dus ook tijd om onze skills van de 'Stroll' eens te gaan oppoetsen. De plaats waar deze slow rock 'n roll in de spotlights komt te staan is de 11de editie van Peter Wetsels' 'Rolmo's Roots Rock'. Deze dans zelf ontstond in de fifties en het waren 'The Diamonds' die in 1957 een hit met hun nummer 'The Stroll' mee scoorden. Later werd deze dans ook nog een 'Hot Spot' bij Don Cornelius zijn 'Soul Train'.

Dit 'GC Tentakel' te Zonhoven is voor dit event opgedeeld in 4 locaties. In de inkomhal kan je genieten van een 'Vintage Market'. Een andere plaats is de 'Ballroom' waar de spinners 'DJ Andy', 'DJ Mister Shoeshine', 'DJ Big H Jamboree', 'VJ Chris Barrow' hun plaatjes zullen draaien maar waar ook 'The Bop Girls' hun danspasjes komen etaleren. Ben je onvoorbereid naar hier gekomen is er ook nog een 'Barbershop' en het 'Casino' is dan weer 'the place to be' voor 'Sebie Lee & Friends'.

vroeger Sabena, nu Rolmo's Roots Rock ;-)

Op de 'Mainstage' beginnen ze er aan rond 13.00 uur met 'Emma Mattucci & Band'. Emma Mattucci, geboren in 1998, is al sinds haar jeugd backstage op het rockabilly-circuit. Thuis luisterde ze niet naar de radio maar naar de platen van Brenda Lee, Patsy Cline, Wanda Jackson, Elvis en alle sterren uit de hoogtijdagen van de rock'n'roll en de jaren '50.

Vaak uitgenodigd als gast in de formatie van 'Lawen Stark And The Slide Boppers', stelt Emma zich ten doel ooit haar eigen formatie te hebben. Haar debuut met eigen band komt er in 2021. De leden van de groep zijn naast Emma Mattucci (vocals, guitar, piano) ook nog Gabriel Greco (contrabas) en Pascal Lunari (drums) en Mario Mattucci (gitaar).

Met een mix van rock 'n roll en country opent Emma Mattucci hier vanavond met Brenda Lee's 'Here' Comes That Feeling' en was dit meteen ook een leuke binnenkomer. Nummers als 'Lonely Heart' van Carl Perkins en 'Let's Party' van Jesse Allen maakten er meteen een feestje van maar ook eigen werk als de titeltrack van haar album 'Mind and Heart' paste perfect in het plaatje.

Tegen het einde bracht ze nog met haar band enkele country nummers zoals 'You're Looking At Country' dat we kennen van Loretta Lynn en 'Turn The Cards Slowly'. Als bisser bracht ze ook nog 'Oh Yeah' van Joe Melson en begonnen ze in het publiek een hele bos rozen uit te delen. Ook op het podium lag een bos rode rozen en zo werd het ook duidelijk dat deze Emma Mattucci backstage nog een ander feestje kon gaan bouwen. Happy Birthday Girl! De Peter denkt toch aan alles hé.

De volgende band komt van bij onze noorderburen en luistert naar 'Wild May West'. Deze formatie komt het Vlissingen en behoeft eigenlijk geen introductie meer. 'Wild May West' speelt al jaren menig kroeg en festival in de rockabilly- en blues scene plat. Lekkere rockabilly en rock’n’roll met een knipoog naar de blues.

Het repertoire bestaat uit covers van o.a The Paladins, The Seatsniffers, The Radio Kings, The Go-getters en The Stray Cats en vele anderen. Lead zangeres Marja Westdijk wordt begeleid door ‘Peetman’ Peter Wisse op contrabas, Rik Lingier op drums en de Zeeuwse gitarist René Koole.

Met het instrumentale 'Goofin' Around' begon de band eraan alvorens 'Wild May West' de honneurs kwam waar te nemen en dat deed ze voortreffelijk met 'Let The Good Times Roll' en zo bevinden we ons bij de rhyhtm 'n blues. Met 'Mystery Train' en 'All I Can Do Is Cry' wist ze duidelijk het publiek naar haar hand te zetten en met 'Dirty Boogie' was er dan een knipoog richting Brian Setzer.

Met 'Rockin' and Rollin' en 'Burnin' Love' is het a peace of cake om deze party op de rails te houden. Buiten begon de zon te schijnenn en onder de tonen van 'The Train Kept On Rollin' werden alle Cats and Gentz naar binnen gezogen en kwam het 'Tentakel' op dit toch nog vroege uur aangenaam vol te lopen.

Wanneer 'Wild May West' dan nog eens de keuze voor de bisser bij het publiek kwam te leggen kwam op de tonen van 'Tainted Love' van Gloria Jones zowat gans de zaal in beweging...al was mijn keuze 'The Assembly Line' want Bart van Twinstreet was in da house :-).

Vorige donderdag waren we nog getuige van het spetterende concert van het 'Dry Riverbed Trio'. Dit trio met hun mix van rockabilly, country en blues zijn al lang een graag geziene band op de Belgische podia en waren vorig jaar nog te zien op het 'Le Château Festival' in het Waalse Oupeye en in november deden ze op 'Blues in Schoten' hun opwachting.

Nog steeds bestaat dit 'Dry Riverbed Trio' uit de broers Dusty Ciggaar (zang en gitaar) en, Darryl Ciggaar (zang en drums) met aan hun zijde Ronald Tilgenkamp (contrabas). Darryl zette meteen de toon met 'Chained and Bound' uit hun gelijknamige album. Ook het opzwepende 'Let The Monkey Go' kan je op datzelfde album terug vinden.

Wanneer Dusty de vocals komt waar te nemen krijgen we een milde blues toets met nummers als 'Lonesome Whistler' en 'Too Much Water'. Na eentje van Freddie King kregen we nog een stukje geschiedenis van 'The Blasters' met 'One Bad Stud' en 'Pretty Baby' van Kim Wilson en The Fabulous Thunderbirds. Eentje dat nimmer mag ontbreken en altijd wel voor wat ambiance komt te zorgen is ook 'Georgia Slop' van Jimmy McCracklin' vanavond in een soort 'LP' versie.

Van de change-over gebruik maken en zo ging het voor ons even richting 'Casino' voor een impressie van 'Sebi Lee & Friends'. Eén van de vroege vrienden is Mike Matheve en zij brengen dan de hymne van 'Rolmo's Roots Rock...cause it's here to stay! Zelfs Peter kwam even meedoen met Cash zijn 'Ring of Fire'.

Op de 'mainstage' is het nu de beurt aan 'Truck Stop Cutie'. Deze is een alliantie van muzikanten die hun roem al elders kwamen samen te rapen. Deze 'truckers' bestaan uit Wim Geysels (vocals, contrabas), Wan De Brabander (gitaar), Steven Hollanders (gitaar, backing vox), Koen Verbeeck aka Johnny Trash (drums, backing vox) en Bouke Cools (pedal Steel, banjo, backing vox).

Met hun truckers rock 'n roll stijgt de sfeer zienderogen. Hun stijl is die uiteraard van 'Moonshine Reunion' en het was dan ook Clark die de richtlijnen kwam uit te zetten aan de 'PA'. Gunter van Sjock die was op dat moment ijverig aan het flyeren en de rede daartoe zou achteraf wel duidelijk worden. 'Georgia on A Fast Train', 'Trip To Paradise' en 'That's What I Get', ze kwamen 'crystal clear' bij ons binnen en wanneer de band fun heeft zo ook de aanwezigen.

Te gek werd het allemaal met nummers als 'There's A Guy Works Down The Chip Shop' en de ambiance maker van 'The Mavericks' met 'All You Bring Me Down'. Het heugelijke niuws voor deze 'Truck Stop Cutie' kwam dan dat ze ook op 'Sjock' zouden gaan spelen. Allen daarheen zou ik zo zeggen. Met een assist van Johnny Trash kregen we dan nog als uitmijter 'Mama Don't Let Your Babies To Grow Up Like Cowboy's'.

De Antwerpse formatie waar we al jaren een boontje voor hebben is 'Handkerchief'. Mijn eertse ontmoeting was in 'De Roma' in 2015 als voorprogramma van 'C.W. Stoneking' en tevens de release van hun debuutalbum 'Dancing Bones'. Hun laatste album 'Ghosts of This Town' dateert van vorig jaar. Stilstaan is geen optie met deze band en hun mix van Rock ‘n Roll, Blues, Ska, Gypsy, Gospel, Surf, Calypso and Rumba is en blijft altijd aanstekelijk. De vraag is uiteraard of de rockabilly Cats er klaar voor zijn.

De band bestaat uit: Christof Annaert (Vocals, Guitar, Blues Harp), Tijs Bonner (Double Bass), Tom De Wilde (Drums), Reinout Reggers (Tenor saxophone), Sebastien Fischer (Baritone sax) en de dames in het gezelschap, Lies Vandeburie (Trumpet) en Nele Paelinck (accordion). Met de lokroep van 'All Aboard' werd de drempel om ons in beweging te zetten al meteen een stukje lager en met 'Mariachi Man' waren er toch enkele dames die de kroon spanden.

Met het disco-gevoelige 'Lucky Day' komt de veelzijdigheid van deze 'Handkerchief' maar meteen bovendrijven, en zelfs voor de vraag van een sing-a-long op 'Jungle Fever' werd schoorvoetend toegegeven wat een album opleverde aan een dame, die net nu even op adem begon te komen. Of ze een bisser mochten of konden brengen liet Christoff aan zich voorbij gaan op het risico in een 'Cuban Jail' te belanden.

Met de twee volgende bands is terug al rockabilly wat de klok slaat en met deze volgende 'The Hoodoo Tones' komen uit het Noord-Franse 'Lille' en brachten vorig jaar nog hun vierde album 'Three Steps To Evil' op de markt. Dit trio bestaat uit Kevin (gitaar, vocals), Julian (drums) en Ben (contrabas).

Hun opener is met 'Drag!' tevens de opener van hun nieuwste album. 'Coolest Cats' is misschien dan weer bedoeld voor de dames hier aanwezig. en 'Rocking Daddy' dan voor de heren. Straight kunnen rockabilly zoals de Fransen het kunnen brengen al is het de vraag of ze dit helse tempo tot hun volhouden ;-)

Met 'Rink Rage' en de 'Suicide Boogie' nemen ook deze Fransozen afscheid van 'Rolmo's Roots Rock', en wij als een Trojan Horse nog eens piepen in de 'Casino' waar enkelen van 'Truck Stop Cutie' aan hun tweede deel zijn begonnen. Bij ons begint stilaan de vermoeidheid de bovenhand te nemen :-(

We naderen zo stilaan het einde van deze 11de editie van 'Rolmo's Roots Rock' maar alvorens de algemene headliner op ons af te laten komen krijgen we eerst nog 'Bamboozle'. Een van hun fans is de ons bekende 'Sister Suzie' die we dit jaar op 'Goezot in 't Hofke' en 'Hookrock' gaan beleven. 'Bamboozle' bestaat uit Serena Sykes op bas en haar outstanding vocals, Jim Knowler (gitaar, vocals) en Les Curtis op (drums, vocals). Rockabilly pur sang.

It's gonna be 'Toxic Nightmare' daar kan je van op aan wanneer deze bijzonder populair trio er aan begint. Met nummers als 'Bumble Bee' en 'Good To Be Alive' is er haast geen doorkomen meer aan voor het podium. Rockabilly, rockabilly en rockabilly dat is waarom deze 'Bamboozle' de oversteek hebben gemaakt en ervoor hadden ze op de pre-party ook al van jetje gegeven.

Ook dit trio mocht na een voortreffelijke show er een encore aan breien en dat werd dan 'Fever' en die bleef maar stijgen.

Als kers op de taart hier op 'Rolmo's Roots Rock' krijgen we nog de Duitse formatie 'Cat Lee King & His Cocks'. De band bestaat uit Cat Lee King (zang, piano), Tommy J. Croole (gitaar, zang), Sidney Ramone (ritmegitaar), Lucky Luciano (bas), René Lieutenant (drums) en Tim Tinious (saxofoon).

Met onze roots in de blues waren de verwachtingen hoog gespannen voor der shuffle, Jump & roll van 'Cat Lee King & His Cocks'. Nummers als 'Pretend' en 'Big Fat Mama' kwamen de verwachtingen een beetje in te vullen al leek het me in eerste instantie een beetje rommelig. en bleven de songs uit hun album 'Cock Tales' een beetje voor ons verscholen.

We kregen een hoge dosis 'Vintage' rhythm 'n blues met nummers als 'Don't Blame It On Elvis'. Ook aan hun passage hier in Zonhoven kwam er een einde en bij de bissers was er dan 'Last Call For Alcohol' en uit 'Cock Tales' dan ook nog 'Let Me Love You'. Popassen Cat Lee want op Moulin Blues lopen er een hele hoop dronken Nederlander rond. CU

Last call for alcohol

het is gedaan...ge moogt naar huis gaan.

Hey Mister bass man, You got that certain something...

it was fun